Türkiye Hukuk Bülteni - Mayıs 2019

Günümüzde, iki Türk gerçek kişi ve/veya tüzel kişi, aralarında imzalayacakları sözleşmelerde, sözleşmeye yabancı bir hukukun uygulanmasını seçmek yönünde bir eğilim gösterebilmektedirler. Bu eğilimin birçok sebebi bulunabilir. Özellikle sözleşme tarafı tüzel kişilerin global şirket topluluklarının üyesi olması ve birtakım sözleşmelerin global şirket politikaları doğrultusunda önceden şablon halinde hazırlanması bu yönde bir eğilime sebep olmaktadır. Aynı şekilde, seçilen yabancı hukukun, o sözleşme ve tarafların menfaatleri bakımından en gelişmiş ve en uygun hukuk olduğunun düşünüldüğü durumlar da olabilir. Bu sözleşmelerin, herhangi bir yönleri ile uluslararası ticareti ilgilendirdiği durumlarda, yabancı hukuk seçilebileceği konusunda bir tartışma yoktur. Ancak, bir sözleşme, başkaca hiçbir unsuru ile uluslararası ticareti ilgilendirmezken, sadece tarafların o sözleşmeye uygulanmak üzere yabancı hukuk seçmeleri durumunda bu seçimin geçerli olup olmayacağı konusu tartışmalıdır. Bu yazımızda, bu tartışma hakkında kısaca bilgi vereceğiz.

Avrupa Birliği'nin dijital çağa ayak uydurmak ve telif hakları korumasının AB üye ülkelerinde uyumlaştırılması amacıyla hazırlanmış olan 2016/0280/COD sayılı “Dijital Tek Pazarda Telif Hakları ve Bağlantılı Haklar Direktifi” (“Telif Hakkı Direktifi”) 15 Nisan 2019 tarihinde Avrupa Birliği Konseyi tarafından da onaylanarak kabul edildi.

2 Nisan 2019'da, Avrupa Birliği (AB), Türkiye'nin ilaç ürünlerinin üretimi, ithalatı ve pazarlanması ile ilgili aldığı tedbirler konusunda uluslararası anlaşmaları ihlal ettiğini iddiasıyla Dünya Ticaret Örgütü’ne (DTÖ) danışma talebinde bulundu.