Yargıtay 11. Hukuk Dairesi, 13 Şubat 2024 tarihli ve 2022/4962 E., 2024/1005 K. sayılı kararında, davacının müktesep hak iddialarını reddeden İlk Derece Mahkemesi kararını teyit eden Bölge Adliye Mahkemesi kararını onamıştır.
11 Ocak 2018 tarihinde, “MONTENT” markasının 35, 38 ve 41. sınıflar bakımından tescili için, aynı sınıflarda 2016 yılında başvurusu yapılmış olan "MONTENT" ibareli önceki marka tesciline de sahip olan başvuru sahibi tarafından bir marka başvurusunda bulunulmuştur.
İtiraz sahibi, 35, 38 ve 41. sınıflarda tescilli ve 10 Ekim 2018 tarihli "CONTENTMONTENT + şekil" marka tescili ile karıştırılma ihtimali yarattığı gerekçesiyle söz konusu marka başvurusunun reddini talep etmiştir.
Türk Patent ve Marka Kurumu (“TÜRKPATENT”) Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu (“YİDK”) kararında, marka başvurusunun, başvuru sahibinin “CONTENTMONTENT + şekil” ibareli markası ile karıştırılma ihtimali yarattığı gerekçesiyle, 35, 38 ve 41. sınıflardaki bazı hizmetler bakımından kısmen reddine karar vermiştir.
Bu karara karşı başvuru sahibi, 35, 38 ve 41. sınıflarda aynı hizmetleri kapsayan "MONTENT" marka tescilinin sahibi olduğunu ve itiraz sahibinin itiraza gerekçe markalarına nazaran önceki tarihe dayalı hakkı bulunduğunu ileri sürerek TÜRKPATENT kararına karşı karar iptal davası açmıştır. Dolayısıyla, önceki tarihli tescilinin kendisine marka üzerinde müktesep hak sağladığından, aynı marka için yaptığı sonraki tarihli başvurunun da tescil edilmesi gerektiğini ileri sürmüştür. Buna karşılık, hem davalı hem de TÜRKPATENT, markalar arasında karıştırılma ihtimali bulunduğunu ve TÜRKPATENT YİDK’nın kısmi ret kararının yerinde olduğunu savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi, davaya konu marka başvurusu ile davalının önceki marka tescili arasında karıştırılma ihtimali bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. İlk Derece Mahkemesi ayrıca, davacının daha önceki tarihli "MONTENT" marka tescilinin, dava konusu marka başvurusunun tesciline olanak tanıyacak şekilde müktesep hak oluşturmadığı sonucuna varmıştır.
Davalı tarafından İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi, markalar arasında karıştırılma ihtimali bulunduğunu belirtmiş ve davacının önceki tarihli "MONTENT" markasının 5 yıllık kullanım şartını karşılamadığı için müktesep hak teşkil etmediğini vurgulayarak İlk Derece Mahkemesinin kararını onamıştır. Sonuç olarak, davacının istinaf talepleri reddedilmiştir. Davacı bu karara karşı da temyiz kanun yoluna başvurmuş, ancak Yargıtay 11. Hukuk Dairesi de bu kararı 13.02.2024 tarih ve 2022/4962 E., 2024/1005 K. sayılı kararı ile onamıştır.
Yargıtay'ın bu kararı iki açıdan önem teşkil etmektedir. İlk olarak, karar, müktesep hak teşkil ettiği ileri sürülen markanın kullanımının müktesep hak değerlendirilmesinde dikkate alınıp alınmayacağı konusunu aydınlatmaktadır. Yargıtay haklı olarak, önceki tarihli bir markanın sahibi lehine müktesep hak teşkil edebilmesi için sadece 5 yıldır tescilli olup olmadığını değil, 5 yıllık kullanım şartının yerine getirilip getirilmediğini de dikkate almıştır.
Diğer taraftan karara konu olayda başvuru sahibi/davacı, önceki tarihli “MONTENT” markasına dayanarak “CONTENTMONTENT + şekil” için yapılan marka başvurusuna süresi içinde itiraz etmeyerek, “CONTENTMONTENT + şekil” marka başvurusunun tesciline izin vermiş ve böylece “MONTENT" markası için gelecekte yapabileceği marka başvurularına ilişkin haklarını tehlikeye atmıştır. Bu yönüyle karar, karıştırılma ihtimali yaratacak derecede benzer marka başvurularına itiraz etmenin önemini ortaya koymaktadır. Gerçekten de, karıştırılma ihtimali yaratacak derecede benzer bir markanın tesciline izin verilmesi durumunda, marka sahibi, gelecekte markanın yeni versiyonlarını tescil ettirmekte zorluk yaşayabilir ve hatta markası üzerindeki haklarını tehlikeye atabilir.