2022 yılı genel olarak, COVID-19 pandemisinin etkilerinin kaybolduğu ve “eski” düzene tam olarak dönüş yapılan bir yıl oldu. Diğer birçok alanda olduğu gibi Telif Hakları alanında da teknolojik gelişmelerle ortaya çıkan yeni sorunlara çözüm aranırken geleneksel alanlarda gelişmeler ve gelişme ihtiyaçları da de aynen devam etmektedir. Geçtiğimiz yıl içerisinde medyaya da yansıdığı üzere, özellikle sinema eserlerinde intihal iddiası ile birçok dava açılmıştır. Aralarında ödül kazanmış eserlerin de olduğu pek çok film ve televizyon dizisi gibi sinema eserine karşı açılan davalar ve bu davalarda alınan bilirkişi raporları, “intihal” konusunu gündeme taşımıştır. Türk Hukuku’ndaki düzenlemenin intihal konusunda net bir tanım içermemesi de konuyu oldukça yoruma açık hale getirmektedir. Öte yandan 1951 tarihli 5846 sayılı Kanun, yıllar içerisinde pek çok kez değişmişse de zamanın ruhuna ve gelişen teknolojinin ihtiyaçlarına ayak uyduramamaktadır. Örneğin sinema eserleri ile ilgili olarak yıllar içerisinde yapılan değişiklikler, özellikle 1995 yılı öncesine yaratılan eserler bakımından pek çok belirsizlik yaratmaktadır. Bunun yanı sıra, 2021 yılının başından itibaren hayatımıza hızlı bir giriş yapan Non-Fungible Token (NFT)’ler ve uzun zamandır gündemimizde olan yapay zekâ tarafından yaratılan eserler üzerindeki hak sahipliği konularında da ciddi tartışmalar devam etmektedir. Yine dijitalleşme ile çevrim içi platformlarda basın hakları AB Dijital Tek Pazar Telif Hakları Direktifi kapsamında Türk Hukuku’nda da tartışılmaya başlanmıştır. Bunun yanı sıra dijitalleşme ve e-ticaret hacmi çok hızla artarken E-Ticaret Kanunu’nda da fikri mülkiyet haklarının korunmasına ilişkin önemli değişiklikler yapılmıştır.
